wielu przypadkach przykładem znakomitej, choć jednocześnie bardzo subiektywnej krytyki literackiej.<br><br> Z całej tej spuścizny najbardziej interesujące, ale i kontrowersyjne wydają się wiersze obrachunkowe poety. W intencji autora miały być one zapewne dokładnie udokumentowanym aktem oskarżenia, zmierzającym do wykazania, że polscy romantycy z Mickiewiczem na czele oraz lewica demokratyczna w kraju, a wiec przede wszystkim młodzież wojskowa, młodzi dziennikarze warszawscy, środowisko akademickie i klubiści z Lelewelem włącznie, przez brak rozwagi i dojrzałości politycznej, tudzież karygodną lekkomyślność, najpierw doprowadzili do zbrojnego starcia z wielokroć potężniejszą Rosją, a następnie do klęski i upadku Polski. Winni są więc zbrodni stanu i na nich wyłącznie spoczywa odpowiedzialność