a d c z y ć stanu, w którym <br>przekroczony zostaje dualizmu podmiotu i przedmiotu poznania. Filozoficzne <br>dywagacje nie były brane pod uwagę jako forma praktyki religijnej z tego <br>powodu, że nieuchronnie wikłają nas one w uprzedmiotowianie wszystkiego, <br>co poznajemy. Wyodrębnienie przedmiotu poznania pociąga za sobą <br>świadomość odrębnego podmiotu poznającego, a więc niejako automatycznie <br>pojawia się dualizm podmiotu i przedmiotu. Jak można przekroczyć dualizm <br>podmiotu i przedmiotu poznania, skoro w każdym akcie przedmiotowego <br>poznania dualizm ten na nowo się konstytuuje? <br>W odróżnieniu od Heideggera Nishida przyznaje otwarcie, że jego <br>stanowisko jest w pewnym sensie dogmatyczne. Odwołuje się bowiem do <br>filozoficznej tradycji Wschodu