uczynić - rzekł Król i zrobiło mu się smutno i przykro, i znów poczuł, że nie może po prostu powiedzieć: <hi rend="spaced">Adieu</>! - i odejść. Przysunął się bliżej do Królowej i wykrzyknął raz jeszcze: - Nie! Nie! Nie! Ja nie odejdę w ten sposób! Minister, Rada, Regentki, dwór cały z wielką czcią otaczają twój <orig>abdomen</>, a ty opuszczona jesteś i samotna i nie znalazł się nikt, kto by ci dotrzymał towarzystwa. Całe życie prawie spędziłem na twym <orig>abdomenie</>, pozwól mi teraz tę ostatnią chwilę spędzić z tobą od strony twej głowy; całe życie zapładniałem twą pracę, pozwól mi teraz uczynić coś, co by ci sprawiło