zmysłowość uwidaczniała się stosunkowo najsilniej na południu i w samym Paryżu. Generalnie jednak, anarchistyczny ideał życia szczęśliwego daleki był od hedonizmu. Sztucznym i wyszukanym przyjemnościom stanowiącym produkt cywilizacji przeciwstawiał radość płynącą z zaspokajania prostych i naturalnych potrzeb człowieka żyjącego zgodnie z prawami natury. Ta minimalizacja potrzeb przeradzała się łatwo w abnegację. Nieprzypadkowo zatem anarchiści kojarzyli się czytelnikom gazet epoki &lt;foreign lang="lat"&gt;fin de si`ecle&lt;/&gt; z osobnikami o rozwichrzonych brodach i niestarannym wyglądzie zewnętrznym, noszącymi tanie, zakurzone ubrania. <br>Nie wszystkie cechy występujące w ruchu libertarnym czasów Bakunina i Kropotkina miały charakter immanentny. Niektóre uwarunkowane były wyraźnie specyfiką chwili historycznej. Optymizm płynący z niezachwianej