np. do absencji nie usprawiedliwionej, obniżenia jakości produkcji, pogorszenia jakości współżycia społecznego lub innej manifestacji nieprzystosowania. Zachowania te nie muszą jednak mieć charakteru alternatywnego lub <orig>dysjunktywnego</orig> względem absencji, tj. nie muszą się wyłączać lub zastępować w stosunku do absencji chorobowej. Znacznie częściej zjawiska te przejawiają charakter <orig>konjunktywny</orig>, czyli współwystępują z absencją. Jeżeli tak jest, oznaczałoby to, że współwystępowanie lub zamienność tych form zachowań może być następstwem działania jakiegoś bardziej podstawowego mechanizmu, który warunkuje przebieg przystosowania pracownika w środowisku pracy. Wydaje się, że zagadnienie sprowadza się do zaspokajania potrzeb ludzkich. Jeżeli zgodzić się z K. Obuchowskim, to "potrzebę jakiegoś przedmiotu Y można