wewnętrzny skarbu państwa i zreformować system emerytur w kraju, w którym przeciętna długość życia szybko zbliża się do 80 lat. A także zdemonopolizować telewizję.<br><br>Największym nieszczęściem polityka jest nie utrata władzy, lecz utrata wiarygodności. Berlusconiemu udało się jedno i drugie. I to w ciągu roku. Mimo że na początku miał absolutną większość w parlamencie i, zdawałoby się, kontrolę nad wyobraźnią większości Włochów oglądających jego telewizyjne opery mydlane, jego sondaże i jego dzienniki, które przygotowywali zdolni, zdyscyplinowani i dobrze opłacani przez Fininvest dziennikarze. A także jego reklamy, dostarczane przez należącą do holdingu firmę Publitalia, która w okresie przedwyborczym dyskretnie nasycała je treścią polityczną