pani przybiła pieczęć. Ustawiając się w kolejce, wywoływałbym większe zamieszanie niż ją omijając. <br><br>* - A służbowy samochód, kierowca, komórka?<br><br>- Właściwie sam prowadzę samochód służbowy. <br><br>* - Można?<br><br>- Najpierw musiałem przejść specjalne badania &lt;orig&gt;wydolnościowe&lt;/&gt;. <br><br>* - Ponoć jeździ Pan brawurowo.<br><br>- Teraz już nie. Jeździłem szybko, kiedy byłem dyrektorem Polsatu. Ja w Warszawie, rodzina w Gdańsku. Jeździłem absurdalnie szybko. Któregoś dnia zdałem sobie sprawę, że mogę się zabić. Przystopowałem. <br><br>* - Często czuje Pan lęk?<br><br>- Właściwie nie. Po nocach nie śni mi się polityka. Gdy wyjeżdżam z Warszawy, z tego gabinetu, wszystko ze mnie schodzi. Zostaje na tym biurku. <br><br>* - Zazdroszczę. <br><br>- Mam oparcie w rodzinie, religii. <br><br>* - A co Pan na tym