pieszczot, podniecenie jego wzmagało się do takiego beznadziejnego stopnia, że cokolwiek by stać się mogło w ich miłości - najlepsze, najpełniejsze, najgłębsze - nic nie potrafiłoby nasycić go i ukoić. Najbardziej krwiożercza chciwość, zachłanność, wyłączność erotyczna wznosiła się w jego ciele, czuł żal i tęsknotę tym bardziej intensywną, że nie było siły, aby ją zaspokoić. Gdyby mógł, połknąłby kochankę wraz z jej rękami, nogami, brzuchem jak narkotyczną truciznę i lekarstwo .<br>&lt;page nr=206&gt;<br>Wymagało to dużego wysiłku, aby teraz pomimo wszystko zachować trzeźwość umysłu i powiedzieć:<br>- Tak, jesteś niekiedy bardzo odważna, nawet podziwiam twoją odwagę...<br>Wiedział, że jednak mówi nie to, co chce, i nie takim