jak i referaty wygłoszone w sekcji III oraz dyskusja uwidoczniły, że będące jeszcze do niedawna w powijakach badania podstawowych problemów historii Polski Ludowej zdobyły trwałe miejsce w naszej historiografii, że krąg ludzi zajmujących się tą problematyką stale wzrasta, a ich dorobek naukowy zajmuje pokaźne miejsce w wydawnictwach historycznych. Dorobek naukowy, aczkolwiek znaczny, a zwłaszcza dorobek publicystyki historycznej, jest mimo wszystko niewystarczający. Mówili o tym m. in. sekretarz KC PZPR W. Jarosiński, wskazując na konieczność rozszerzenia badań i podejmowania tematów nowych, często dyskusyjnych lub przedstawianych w przeszłości niezgodnie z rzeczywistością.<br>Wstępem oraz wprowadzeniem do dyskusji w sekcji III był wspomniany wyżej referat