Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
lagranżjanu w języku form. Forma
lagranżjanu musi być w czterech wymiarach czteroformą zbudowaną z dwuform F.
Mamy więc do dyspozycji dwie możliwości: (tylko w czterech wymiarach) albo
*F (w dowolnej liczbie wymiarów). Pierwsza z nich prowadzi do różniczki zupełnej, a więc nie może być kandydatem na lagranżjan opisujący pole dynamiczne (aczkolwiek odgrywa istotną rolę w klasyfikacji topologicznej rozwiązań omówionej na końcu tego rozdziału):

(w ostatnim wyrazie znak + jest dla przestrzeni Minkowskiego, a zn- dla przestrzeni euklidesowej). Otrzymaliśmy więc wyrażenie proporcjonalne do iloczynu lagranżjanu elektrodynamiki i formy objętości. Działanie dla elektrodynamiki można więc zapisać dla obu sygnatur czasoprzestrzeni w postaci

Równania elektrodynamiki
lagranżjanu w języku form. Forma <br>lagranżjanu musi być w czterech wymiarach czteroformą zbudowaną z dwuform F. <br>Mamy więc do dyspozycji dwie możliwości:&lt;gap&gt; (tylko w czterech wymiarach) albo <br>*F (w dowolnej liczbie wymiarów). Pierwsza z nich prowadzi do różniczki zupełnej, a więc nie może być kandydatem na lagranżjan opisujący pole dynamiczne (aczkolwiek odgrywa istotną rolę w klasyfikacji topologicznej rozwiązań omówionej na końcu tego rozdziału): <br>&lt;gap&gt;<br> (w ostatnim wyrazie znak + jest dla przestrzeni Minkowskiego, a zn- dla przestrzeni euklidesowej). Otrzymaliśmy więc wyrażenie proporcjonalne do iloczynu lagranżjanu elektrodynamiki i formy objętości. Działanie dla elektrodynamiki można więc zapisać dla obu sygnatur czasoprzestrzeni w postaci <br>&lt;gap&gt;<br>Równania elektrodynamiki
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego