do gwiazdy. Nawróć się do dobroci Mikołajowej, do surowości Chrzciciela, do ubóstwa szopy, do zachwytu aniołów, do prostoty kolęd, do żłobu, w którym złożone jest Dziecię. Nawróć się choćby o jedną łzę, jeden zachwyt, olśnienie, drgnienie serca, uśmiech, uścisk dłoni, choćby o jeden krok.<br><br><tit>„Przygotujcie drogę Panu”</><br><br> Jezus adwentowy jest w drzwiach. On czeka, żebyśmy ku Niemu wyciągnęli ręce. Ale On jest już z nami, gdy wołamy by przyszedł. Jest w naszym oczekiwaniu i naszej tęsknocie. Czekamy na Niego – z Nim; wyciągamy do Niego ręce, modlimy się o Jego przyjście – z Nim. Dlatego dziękuj za każde swoje