się zaangażować psychicznie, czasowo. No i czasem ponosi się porażkę, bo wchodzi się w ślepą uliczkę. Wtedy trzeba umieć w porę wycofać się, bo można się zagrzebać i łatwo stracić kontakt z rzeczywistością. Ja w swoim życiu miałem parę takich ciekawych podejść pod górę. Najpierw, kiedy po studiach zająłem się aksjomatyczną kwantową teorią pola i udowodniłem jedno twierdzonko odnotowane w fachowym czasopiśmie zagranicznym. Potem w latach 70. nastąpiło poważniejsze wejście w algebrę operatorów, w tym czasie napisałem prace do dzisiaj znane i cytowane. Wreszcie w latach 80. zająłem się grupami kwantowymi. Teoria zwartych grup kwantowych jest w dużej mierze moim indywidualnym