im. Słowackiego, ze słynną kurtyną Henryka Siemiradzkiego - to dla dziewczynki z pierwszego roku szkoły niesamowite przeżycie i ogromny stres. Dla nic jeszcze, po paru miesiącach nauki, nie umiejącej studentki, duża scena z Gospodynią, potem tragiczny monolog Chochoła, a następnie dyrygowanie sennym tańcem w scenie puentującej spektakl, stanowiły bardzo trudne zadanie aktorskie. Zwłaszcza że wszystkie stare wygi teatralne na to patrzyły, a komentowały, a śmiały się...<br>Zamkow była zbyt doświadczonym człowiekiem teatru, aby nie dostrzegać niebezpieczeństwa. Zebrała cały zespół ostrzegając, że jeżeli "temu dziecku" coś się stanie, jakaś nieprzyzwoita propozycja, żart, przykrość - to zabije. Sama powstrzymywała się przed przeklinaniem. Na generalnej zamknęła