ekonomiczne aspekty problematyki prywatyzacji nie są całkowicie przejrzyste. Chociaż zalety własności prywatnej są jasne, nie ma ogólnie przyjętej teorii przekształcenia własności państwowej w prywatną. Ocena ekonomiczna hipotetycznych wariantów prywatyzacyjnych jest zgadywaniem raczej aniżeli naukową analizą; zbyt wiele zmiennych i współzależności wchodzi tu w grę. Dlatego też, moim zdaniem, praktyczna przydatność - albo lepiej, po angielsku, &lt;hi&gt;feasibility&lt;/&gt; - jest najważniejszym kryterium. Przydatność rozmaitych sposobów prywatyzacji musi być poddana próbie praktyki, i nieuchronnie modyfikowana w trakcie tego procesu. Zapożyczając określenia Kennetha Arrowa, jest to sprawa "uczenia się przy robocie" (&lt;hi&gt;learning-by-doing&lt;/&gt;), albo, według starszej tradycji, sprawa &lt;hi&gt;praxis&lt;/&gt;.<br>Eklektyzm jest tu właściwą strategią. Różne sposoby przekształcenia