nie oglądając się na nic.<br> I wtenczas przestałem się wahać...<br> Nie mogłem!<br> I zdawałem sobie sprawę, dlaczego.<br> Nie mogłem uciec od tego wyznania, które padło z moich ust w<br>gabinecie wobec dwóch świadków w lekarskich fartuchach.<br> Dwóch kobiet, które znają się na rzeczy.<br> Cokolwiek mnie czeka, muszę ponieść wszelkie konsekwencje, albowiem rzekłem <br>prawdę.<br> Najokrutniejszą prawdę o sobie.<br> &lt;page nr=147&gt;<br> Taiłem ją przez wszystkie szpitalne gehenny, nawet wśród<br>gwałtowników przywiązanych do łóżek, gdy każdy wywrzaskuje<br>niestworzone rzeczy, sam wywrzaskiwałem, lecz nigdy to...<br> Nigdy nie przyznałem się nikomu, czym jestem zatruty do szpiku<br>kości.<br> A potem ukryłem to w sobie, zasypałem tak głęboko, jakbym mógł