jako fenomen nieustannej metamorfozy, choć jest w istocie w tajemniczej swej głębi jeden, jedyny i jednolity. Tworzą go bowiem wzajemne związki wszelkich rzeczy między sobą, zwane "korespondencją", czyli odpowiedniością, stanowiącą zasadę tego świata. Ale odkryć ją może tylko geniusz artysty, wyobraźnia, a nie logika. Dlatego opis, a nie wzruszenie jest ambicją poety: odkrycie i rozwinięcie paradoksu, a nie poczciwa prostota, zdumienie, zaskoczenie, zdziwienie, a nie zachwyt, metafora naciągana aż do granic absurdu, ostre, zaskakujące, pozbawione pospolitej więzi zestawienie obrazów, a także słów i zdań opozycyjnych, sprzecznych, antynomicznych. Na przykład: "Cuda miłości, czarów sposób nowy, mróz gorejący, a ogień lodowy", jak powiada