Uczucia pozytywne w stosunku do otoczenia można by określić jako więź człowieka z jego otoczeniem, a tym samym z życiem. One bowiem powodują, że postawa "do" przeważa nad postawą "od", a ta przewaga jest konieczna do wejścia w wymianę informacyjno-energetyczną z otoczeniem. Wydaje się, że w świecie zwierzęcym obowiązuje analogiczne prawo. Fakt, że uczucia negatywne z reguły powodują obniżenie nastroju, można by właśnie tłumaczyć tym, że godzą one w więź człowieka z życiem, przez nie człowiek staje się jakby martwy i martwy staje się otaczający go świat.<br>Do najczęstszych sytuacji wyzwalających utrwalenie się postawy negatywnej wobec otoczenia można zaliczyć utratę