drugorzędną. Nie traktował on bowiem sztuki jako odbicia rzeczywistości, a więc ta "treść" była nieistotnym tworzywem z punktu widzenia sprawy najważniejszej: konstrukcji (w sztuce ważne jest "jak", a nie "co").<br><br> Oddzielnego omówienia wymagałaby sprawa podejmowania przez Witkiewicza tych problemów plastycznych, które dopiero obecnie zaczynają się kształtować. Ta futurologiczna prognoza jako antycypacja sztuki, jeszcze dzisiaj nie w pełni rozumianej i określonej, dotyczy zastosowania twórczości artystycznej w takich działaniach, jak prowokacje psychologiczne i socjologiczne, rejestrowanie sytuacji i improwizacji, teatralizacja malarstwa i akcje malarskie, opisywanie procesu tworzenia dzieł sztuki, przekraczającego możliwości realizacji, "wyjście poza obraz", ponieważ w "istotnym malowaniu" sam obraz nie jest w