się napełnił po brzegi, stosownie do zwyczajów <br>mego kraju ogłoszono żałobę narodową na przeciąg <br>trzech dni. Cały dwór przywdział czarne stroje i wszelkie <br>przyjęcia, bale i zabawy zostały odwołane. Na pałacu <br>opuszczono chorągiew do połowy masztu, a całe wojsko <br>na znak smutku odpięło ostrogi.<br><br>Z tęsknoty za mymi końmi straciłem apetyt, nie chciałem <br>się uczyć i siedziałem po całych dniach na maleńkim <br>tronie, nie odzywając się do nikogo i nie odpowiadając <br>na pytania.<br><br>Zarówno uczeni, jak i moja matka usiłowali nakłonić <br>króla, ażeby cofnął zakaz - jednak na próżno. <br>Ojciec nie miał zwyczaju odwoływania swych postanowień.<br><br>Rzekł tylko:<br><br>- Moja ojcowska i królewska