konsumpcji dóbr już istniejących. Robotnicy w kulturze uczestniczący, są jej aktywną siłą kulturotwórczą. Dziedzictwo ich nie onieśmiela. Można by powiedzieć, że instynktownie solidaryzują się z &lt;name type="person"&gt;Kazimierzem Wyką&lt;/&gt;, który pisał: &lt;q&gt;"odległość w czasie nie zawsze oznacza odległość w możliwości porozumienia"&lt;/&gt;. Ale chodzi właśnie o porozumienie się z przeszłością, a nie o apodyktyczne z jej strony lub w jej imieniu rozstrzygnięcie, co jest wartością i jakiego ta wartość wymaga do siebie stosunku. Poza klasą robotniczą nie istnieje inna szansa, inny punkt oparcia, by możliwe było wydobycie współczesnej kultury z impasu, w jakim się znalazła.<br> &lt;au&gt;Władysław Loranc&lt;/&gt;<br> &lt;gap&gt;&lt;/&gt;<br><br><br> &lt;div type="art" sub="culture" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;BRAWO, KABARETY!&lt;/&gt;<br> &lt;au&gt;Jerzy Lohman&lt;/&gt;<br> &lt;intro&gt;Tego kwietnia po