powołani [ukłon w stronę prof. Mmaa i uprzejme odkiwnięcie ze strony prof. Mmaa]. Jeśli wolno mi wyciągnąć jakiś wniosek, to chyba ten tylko, że nie wyobrażam sobie rzeczy bardziej egzotycznej, bardziej tajemniczej, bardziej pasjonującej niż nasza podróż w nieznane. Dodałbym także: bardziej &lt;hi rend="spaced"&gt;mistycznej&lt;/&gt; [ukłon w stronę prof. Ducha i uśmiech aprobaty ze strony prof. Ducha]. Atoli do rozwiązania tej mistycznej być może tajemnicy zabraliśmy się z realizmem największym [ruch antenki ze strony prof. Mmaa, mający oznaczać: ,,No widzi pan, inżynierze, po co więc te ornamenty? Pozytywnie! Pozytywnie!"].<br> Już sam wybór obiektu wyprawy był przedmiotem długich debat. Nasi przyjaciele maksymaliści radzili nam