Przywykło się homologizować odnóża gębowe wijów z odpowiednimi odnóżami skorupiaków w ten sposób, że odpowiadające sobie pary są równocześnie analogiczne funkcjonalnie. Owadom i wijom brak wówczas odpowiednika drugiej pary odnóży czuciowych - Ant II, których zawiązki występują jedynie w embriogenezie, a odpowiedzialne za nie segmentalne geny homeotyczne są unieczynnione. To mocny argument za pokrewieństwem wijów z bynajmniej nie najprymitywniejszymi stawonogami. &lt;gap reason="sampling"&gt;<br>&lt;tit&gt;Powstanie umiejętności żucia&lt;/&gt;<br>Z doskonaleniem powierzchni tnących zębów wiąże się nierozerwalnie modyfikacja aparatu mięśniowego szczęk. Czaszka czworonogów okryta była pierwotnie od zewnątrz litym pancerzem kości skórnego pochodzenia, nic więc dziwnego, że wszystkie mięśnie poruszające żuchwę gadów przytwierdzone były do jej wewnętrznej strony