spokoju.<br><br>31. Polityka Lubeckiego<br><br>Kryzys agrarny i niedołężny zarząd skarbu wprowadziły rząd w trudności finansowe.<br>W 1821 r. skarb zdawał się bliski bankructwa i sam car dawał do zrozumienia, że jeśli Królestwo nie zrównoważy budżetu, wypadnie ograniczyć jego samodzielność.<br>Tekę przychodów i skarbu objął wówczas ks. Ksawery Drucki-Lubecki, przedstawiciel arystokracji litewskiej ściśle związanej z caratem ( 17), człowiek zdolny, rzutki i bezwzględny. Lubecki postawił sobie za cel wydobycie z kraju jak największych środków pieniężnych dla wzmocnienia pozycji wielkiej własności oraz poprowadzenia świadomej polityki inwestycyjnej. Zaczął od oszczędności w wydatkach nieprodukcyjnych oraz bezwzględnego ściągania zaległości podatkowych.<br>Podniósł też trzykrotnie cenę detaliczną soli