ludzkiej, zaopatrzona w trzy regulatory.<br>Przez kurtuazję i szacunek dla moich gospodarzy poddawałem się ich zabiegom przez cały czas pobytu w Strasburgu, chociaż uważałem je za zbędne i nonsensowne.<br>Wieczorem profesor Garraud zaprosił mnie na obiad do wykwintnej restauracji "La belle Alsacienne" przy ulicy Świętej Genowefy. Obecni byli również jego asystenci, doktor Adler i Amblard, oraz neurochirurg, sławny profesor Charles du Crochet.<br>Rozmawialiśmy o sprawach obojętnych. Musiałem opowiadać im o Warszawie, którą doktor Amblard znał jeszcze sprzed wojny, o "Fizykach" Dürrenmata, o sytuacji w polskiej onkologii.<br>- Sądzę - powiedział profesor Garraud - że wasza rodaczka, pani Curie, musiała szczególnie zaważyć na kierunku badań