tyle lat, lecz do tej pory nie zdarzyło mi się spotkać kogoś tak oszczędnego w słowach. W rozmowie posługiwał się monosylabami, trzymając w ręku nieodstępną fajeczkę.<br>Wszyscy go szanowali i cenili, podobnie jak Artura Górskiego. Ci dwaj panowie stanowili na Krupniczej jakby arystokrację i mówiło się o nich z pełną atencją. Na tym samym piętrze mieszkał także Ignacy Nikorowicz, autor popularnej jeszcze przed pierwszą wojną światową sztuki W gołębniku. On to, o dwadzieścia lat starszy od Szaniawskiego, często przybiegał do sekretariatu z prośbą, aby w czymś pomóc panu Jerzemu bo, jak mówił, "staruszek źle się czuje". Opiekował się nim jak rodzona