zdarzyć przekroczenie granicy wytrzymałości przystosowawczej. Zbyt wiele zmienności, zbyt szybkie przemiany, zbyt duże wymagania mogą stworzyć w dziecku wrażenie chaosu i zamkną drogę rozwojowi. <br>Szkoła dotychczasowa rzadko umożliwia dziecku drogę rozwoju zgodną z własnym rytmem i własnymi możliwościami przystosowawczymi i nie daje poczucia sukcesu <br>Ustrój szkolny coraz bardziej precyzuje i atomizuje swe wymagania wobec ucznia, a potem jak samospełniająca się przepowiednia musi je ocenić. Aparat szkolny zgodnie ze swą tradycją porównuje urywkowy, cząstkowy stan wiedzy i umiejętności wyegzekwowany od ucznia z jakimś abstrakcyjnym ideałem ucznia ujętym w papierkowych normach. Aparat ten jak bezduszna maszyna wyciska z ucznia zasoby nieprzydatnych informacji i