stabilny, o jasnym kolorycie i zgodny z rzeczywistością ułatwia człowiekowi współżycie z otoczeniem i życie z samym sobą. Rzadko, niestety, ten ideał jest osiągany. Formowanie się obrazu samego siebie jest procesem niezwykle skomplikowanym i zależnym od wielu czynników konstytucjonalnych, środowiskowych, powiązań uczuciowych z otoczeniem, przewagi sukcesów nad klęskami itp.<br>Niestabilność autoportretu jest typowa dla okresu młodzieńczego. Prawdopodobnie wpływa na to przestrojenie hormonalne i związane z nim nasilenie życia popędowego, a także wyjście z rodzinnego kręgu na szersze pole życia społecznego. Każde nowe otoczenie społeczne wywołuje zachwianie autoportretu, człowiek z niepokojem oczekuje, jak zostanie przyjęty. Chwiejność autoportretu jest przyczyną wahań nastroju, i