r. uznano za pożądany kapitałowy kierunek ewolucji systemu ubezpieczeń społeczynch w formie funduszy emerytalnych. Brak jeszcze zgody co do ostatecznego kształtu reformy tego systemu; opracowano wiele koncepcji: od kontynuacji obecnego systemu w formie uporządkowanej (Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej), przez projekty pośrednie (NSZZ "Solidarność", Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, modele autorskie) do przymusowego systemu kapitałowego (Ministerstwo Finansów). Wspólną cechą proponowanych rozwiązań jest wyodrębnienie:<br>- części bazowej, w postaci emerytury podstawowej (na niskim poziomie, np. 20% przeciętnej płacy) finansowanej zasadniczo ze składek,<br>- funduszy emerytalnych będących źródłem emerytury dodatkowej finansowanej głównie z oszczędności gromadzonych na zasadach dobrowolności lub przymusu.<br>Różnice dotyczą koncepcji i wielkości