na przykład gierkowskie hasło "jedności moralno-politycznej narodu" czy "teorię sprzeczności nieantagonistycznych". Odpowiem, że kategorie lewicy i prawicy stosują się wyłącznie do demokratycznego życia politycznego. W krajach rządzonych przez komunistów były więc one pozbawione treści; główna linia podziału biegła tam nie między lewicą a prawicą, ale między obrońcami totalitarnego czy autorytarnego systemu rządzenia a tymi, którzy walczyli o wprowadzenie demokracji. Zresztą rezygnacja propagandy komunistycznej z języka "lewicowego" na rzecz języka "prawicowego" - nigdy zupełna - była faktem bez wątpienia pozytywnym, ponieważ świadczyła o odchodzeniu od stalinowskiej polityki opartej na idei "zaostrzania się walki klasowej wraz z postępem budownictwa socjalizmu". Uznanie istnienia w społeczeństwie