Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Nr: 1
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1980
2 części) i ałunu (1 część). Po ostudzeniu należało usunąć zanieczyszczenia z powierzchni srebra przy pomocy szczoteczki, wypłukać w zimnej wodzie, wytrzeć płótnem i wysuszyć.
Nie udało się także ustalić, skąd pochodzi dalszy przepis: "Jak miedź lub mosiądz posrebrzyć?". Polega on na rozpuszczeniu blaszki srebrnej w 2 łutach roztworu kwasu azotowego ("serwaseru") i przyrządzeniu "masy" przez dodanie kamienia winnego ("wajsztynu"). Masą taką - po wysuszeniu - pocierano staranie wyczyszczoną powierzchnię miedzi lub mosiądzu.
Wśród receptur rzemieślniczych, przedstawionych przez Chmielowskiego znalazła się wskazówka, co robić, "żeby na stole tańcowało"; należało w tym celu poruszać pod stołem magnesem. Tego rodzaju "sztuczki magnetyczne" wchodziły w zakres
2 części) i ałunu (1 część). Po ostudzeniu należało usunąć zanieczyszczenia z powierzchni srebra przy pomocy szczoteczki, wypłukać w zimnej wodzie, wytrzeć płótnem i wysuszyć.<br> Nie udało się także ustalić, skąd pochodzi dalszy przepis: "Jak miedź lub mosiądz posrebrzyć?". Polega on na rozpuszczeniu blaszki srebrnej w 2 łutach roztworu kwasu azotowego ("serwaseru") i przyrządzeniu "masy" przez dodanie kamienia winnego ("wajsztynu"). Masą taką - po wysuszeniu - pocierano staranie wyczyszczoną powierzchnię miedzi lub mosiądzu.<br> Wśród receptur rzemieślniczych, przedstawionych przez Chmielowskiego znalazła się wskazówka, co robić, "żeby na stole tańcowało"; należało w tym celu poruszać pod stołem magnesem. Tego rodzaju "sztuczki magnetyczne" wchodziły w zakres
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego