na zawsze w holach, do których wróciłeś na zakończenie swego bardzo pracowitego żywota. Nie umarłeś cały! Twój ślad wspomną jeszcze przyszłe pokolenia ludzi pod Tatrami, a nasz żal mogą wypłakać ino te gęśle. Spoczywaj w pokoju!&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Mowa Wojciecha Gąsienicy-Byrcyna:&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;dialect&gt;Minon sie nom Stanisław Gromada ze Zymbu! Minon honielnik, juhas, baca tatrzański. Usnon w holak, tam, ka zył bez roki. Usnon w Dolinie Kościeliskiej, na Wyśniej Miętusiej Kierze. Baco Stanisławie! Hoć smutne to uśnięcie, nale piekne. Piekne przy holnym wietrze przekrocenie progu Nieba i przy graniu samorodnych organów w Wasyj rodowej Pisanej. Juz nie przyłozycie syra na podesorze. Nie krzykniecie juz