także radziecką Arktykę (Schneider, 1974). W latach pięćdziesiątych, w okresie przygotowań, jak i podczas III Międzynarodowego Roku Geofizycznego, wykonano zdjęcia lotnicze oraz mapy dużych obszarów Antarktydy i Grenlandii. W tym drugim przypadku pracowała duża ekspedycja glacjologiczna (Expedition Glaciologique Internationale au Groenland).<br> Glacjologia w okresie międzywojennym wzbogaciła się o nowe metody badawcze. H. Mothes (w 1926 r.) i B. Brockamp (w 1931 r.) zastosowali sejsmikę refleksyjną do mierzenia grubości lodowców, a W. Stern w 1929 r. wykorzystał w tym celu metodę elektromagnetyczną (prekursor radioechosondowań). R. Finsterwalder opracował i zastosował (1931) fotogrametryczne metody pomiaru ruchu powierzchni lodowca (metoda pseudoparalaks). J.P. Koch i