przytyki. Przyjechałem z głową spuchniętą od wielkich dyskusji, które u nas toczyli wszyscy. Z sercem szarpanym sprzecznościami. To zapewne spowodowało, że im uparciej pani Campilli się rozwodziła, tym mniej gotów byłem dostrzec, że ze swojego punktu widzenia ma elementarną rację, ponieważ przede wszystkim drażniło mnie, że o sytuacji w Polsce baje jak ślepy o kolorach. Początkowo protestowałem, wysilając się przy tym, by ukryć rozdrażnienie. Było rzeczą ważną, by jej sobie nie zrazić. Wiedziałem od ojca, że miała wpływ na męża i w ogóle w swoim środowisku. Ojciec, znając moją <page nr=37> słabość do ścisłej informacji i obiektywizm, prosił mnie o jak największą ostrożność