umywalkę i zwykle myli się tam, natomiast rodzina gospodarzy zwykle w kuchni, mniejsza miednica stała zawsze, a do rannych lub wieczornych ablucji ustawiano na drewnianym stołku w przejściu między piecem i stołem kuchennym wielką miednicę. Ale zwykle po pieczeniu chleba, jedna lub parę osób kąpało się we wannie, właściwie drewnianej balii, wykorzystując cieple pomieszczenie i wciąż jeszcze gorący piec chlebowy, do którego wstawiano garnki z wodą. Wprawdzie w balii nie szło się zanurzyć, a wodę trzeba było przynieść i potem wynosić, więc zużywano tylko kilka wiader (także i do miednic, nalewało się wodę oszczędnie). Przynajmniej na pokrytą cegłami podłogę można było