roku 1970 nastąpiło zrównanie obu kierunków migracji (na poziomie 30%), potem zaś wskaźniki ruchliwości przestrzennej zaczęły maleć: w latach dziewięćdziesiątych są one niższe niż w krajach zachodnioeuropejskich, co skądinąd niekorzystnie wpływa na strukturę przestrzenną bezrobocia.<br><br>Ruchliwość przestrzenna jest znaną z literatury i z badań empirycznych tradycyjną (i można by rzec banalną) zmienną stymulującą zachowanie dewiacyjne. Odnosząc się już bezpośrednio do wpływu ruchliwości przestrzennej na te zachowania zauważmy, iż także z teoretycznego punktu widzenia związek obu zmiennych wydaje się zasadny. Chodzi tu o trudności adaptacyjne, zbyt słabą integrację środowiskową i idące za tym poczucie izolacji osób nowo przybyłych. Istotnie, zarówno w Polsce