unikania ryzyka. Ich rozumowanie jest następujące: kapitalista z większą niż spółdzielnia łatwością może inwestować zaoszczędzone środki w inne przedsięwzięcia, zaś w razie niepowodzenia może zawsze sprzedać aktywa i wycofać się. W spółdzielni jej członek musiałby znaleźć nabywcę swojego miejsca pracy. Inwestycja w spółdzielni nie sprzyja rozłożeniu ryzyka, ponieważ w razie bankructwa traci się zarówno dochody, jak i kapitał. Natomiast kapitalista może rozłożyć ryzyko inwestując część kapitału w przedsięwzięcia poza swoją firmą i pozwalać innym inwestować w swoją firmę. Jak zauważa Meade "właściciel jest w stanie rozłożyć ryzyko inwestując małe części swojej własności w dużą liczbę rozmaitych przedsięwzięć; pracownik nie ma możliwości