rezultat dokonanej zmiany. Gdzieś między 643 r. a trzecią dekadą VIII w. cena, jaką płacił pan młody dotychczasowemu mundoaldowi za nabycie mundu przekształciła się w ślubny dar męża dla żony64. Longobardzka meta uległa więc podobnej ewolucji jak słowiańskie wiano, tyle że na Półwyspie Apenińskim, pod silnym oddziaływaniem rzymskiego otoczenia, przemiana barbarzyńskich zwyczajów małżeńskich następowała szybciej niż na wschodzie Europy.<br> Była to złożona przemiana i dotyczyła nie tylko charakteru i przeznaczenia płatności zwanej metą. Zmieniały się poglądy i normy dotyczące pozycji kobiety w małżeństwie i we wspólnocie krewniaczej a także stosunki majątkowe między małżonkami. Dlatego wnioskowanie na podstawie dokumentów włoskich IX i