dużo o tej rodzinie może opowiedzieć? A często i mówi... - powtarzała Julia.<br>Tak więc dziewczyna stojąca między matką a ojcem w skromnym rondelku na głowie czuła się jak ćma między parzącymi ścianami klosza. Wzięła cię za rękę i pociągnęła w stronę stosu walizek i pudeł, nad którymi pochylał się rozrośnięty, barczysty tragarz.<br>Twarz ojca wydawała się dziwnie zasępiona. On sam był rozgoryczony i wyglądał, jakby nie spał przez całą noc. Odniosłaś wrażenie, że chce matce coś powiedzieć, z czegoś się zwierzyć, wyrzucić z siebie dręczącą go, upiorną troskę.<br> Bał się mówić wprost, nie wiedział, jak to zrobić. Dopiero kiedy przed dworcem