w głowie, zajął miejsce u końca stołu. Jedzenie z trudem przechodziło mu przez gardło. Nałożył sobie wprawdzie na talerz kilka kawałków mięsa, lecz pierwszy kęsek uwiązł mu w krtani. Przełknął go wreszcie i usiłował przyłączyć się do rozmowy, która w tej części stołu, pomiędzy kilkoma przedstawicielami Związków Zawodowych, zaczęła być bardzo ożywiona. Niestety, poszczególne słowa docierały do niego przytłumione, jakby watą owinięte. Twarze najbliższych sąsiadów również wyłaniały się z jaskrawego światła w niewłaściwych zarysach i zmiennej perspektywie. Obok siedział Pieniążek. Cichutki był na razie, skromnie w sobie pozbierany. Z potulną miną, mętnymi oczkami wodząc ze zdumieniem dokoła, niezdarnie rozbabrywał widelcem na