knechtów szturchnął go drzewcem oszczepu. <br>- Wstawać, obaj! Hola, ten siwy ma miecz! <br> - Rzuć broń! - krzyknął drugi, przywołując pozostałych. - Miecz na ziemię, ale już, bo glewią przebodę!<br>Geralt usłuchał. W głowie mu dzwoniło.<br>- Wy co za jedni? <br>- Podróżni - powiedział Jaskier.<br> - Jużci - parsknął żołdak. - Podróżujecie do dom? Zbieżawszy spod znaku i zrzuciwszy barwy? Dużo w tym obozie takich podróżnych, co się Nilfgaardu przelękli, co im wojskowy chlebek nie smakował! Niektórzy starzy nasi znajomi. Z naszej chorągwi! <br>- Tych podróżnych tera inna podróż czeka - zarechotał drugi. - Krótka! Do góry, na gałąź! <br> - Nie jesteśmy dezerterami! - wrzasnął poeta. <br>- Pokaże się, kim jesteście. Szarży zdacie sprawę.<br>Zza pierścienia