niej zarówno możni (procers, primati), jak i pomniejsi (minores personae), a nawet "ludzie wolni, chociaż ubodzy" (liberi, quamvis pauperes), którym też przysługiwały właścicielskie prawa do ziemi, chyba że któryś z własnej woli wyzbył się ojcowizny. Tylko o wojskowych kolonistach osadzonych na królewskiej ziemi nie wspomina ani Lex Baiuvariorum, ani inne bawarskie źródła z VIII-IX w52.<br> Zasadniczą rewizję "teorii wolnych królewskich" przyniosły opublikowane w latach 1973-1978 prace Hansa K. Schulze. W książce poświęconej karolińskiej organizacji hrabstw na wschód od Renu obalił on tezy Dannenbauera o centenach jako koloniach wojskowych osadników w posiadłościach monarszych, wykazał terytorialny charakter okręgów komesowskich i podważył