rogiem pokoju, całe kilometry rozkołysanej przestrzeni, wypełnionej pagórkami, parkami i wysepkami blisko siebie stojących domów.<br>- Ależ pięknie - powiedziałem. - Coś zachwycającego! - A nie będziesz się tu czuł samotnie? - rzekł Campilli. Ja prze ważnie na noc jeżdżę do Ostii. Co będziesz robił wieczorami?<br>- Dam sobie radę! Trochę będę wychodził na miasto, trochę będę czytał.<br>- W takim razie pokażę ci bibliotekę. Korzystaj z niej. Zanim mnie do niej zaprowadził, zakomunikował, że będę miał obok własną łazienkę. -Pokazał mi ją. Zdziwiłem się, że jest taka duża. Pan Campilli wyjaśnił, że dawniej był to zwyczajny pokój, który on kazał tak przerobić. Zeszliśmy na dół, Przeszliśmy przez hol