Na tej podstawie Ong uporządkował zmysły w następujący szereg: (episteme) wzrok - słuch - zapach - smak - dotyk (techne), co w ujęciu psychologicznym można sprowadzić do dwóch skrajności: "widzieć - znaczy - wiedzieć" i "dotykać - znaczy - czuć". Układ zaproponowany przez Onga w pełni odzwierciedla, z punktu widzenia turysty, rzeczywistą kolejność znaczenia bodźców, zarówno pod względem behawioralnym, jak i poznawczym, przy czym najważniejsze jest postrzeganie wizualne, inaczej - percepcja środowiska w wąskim tego słowa znaczeniu. Ona decyduje o subiektywnej ocenie jakości miejsca lub krajobrazu, o sposobie ich interpretacji itp. Celowe wydaje się więc wyodrębnienie w oddzielny rozdział percepcji wizualnej wraz z jej psychologicznymi i kulturowymi implikacjami. Jest to