być nie mogło, obrona przygraniczna przeważnie nie miała zupełnie możliwości stawiania oporu, nie ośmieliła się strzelać do wkraczających wojsk niemieckich bez rozkazu lub nie miała czym i została gładko zmasakrowana. Główne siły rozłożone dalej też przez dłuższy czas czekały na polecenia z góry, po dotychczasowych doświadczeniach Stalin uważany był za bez porównania większe zagrożenie niż wkraczający wróg, którego jeszcze nie znali. A Stalin najpierw nie chciał wierzyć napływającym wiadomościom, a potem wpadł w panikę czy depresję i w ogóle na nic nie reagował. W tych warunkach pierwsza faza wojny wyglądała, jak przysłowiowy napad bandytów na dom wariatów, może należałoby jeszcze dodać