podróży do kieszeni kurtki i już bez pośpiechu wspina się na górę, postanawiając, że tym razem zada swoje pytanie. Zada je wprost, głośno i będzie je powtarzał tak długo, aż Carlos odpowie.<br>Anglik zatrzymuje się raptownie tuż za progiem, bo w mieszkanku jest ciemno. Jesienią dzień prędko przestaje docierać w bezdenną studnię podwórka. Między stertami książek i nielicznymi sprzętami wibruje chrapanie, stłumione jednak, bo postać uwalona na łóżku owinęła się razem z głową w najlepszy pled Anglika - domowy, w kratę, nie ten byle jaki, kupiony za siedem dolarów w latynoskiej tandeciarni naprzeciw Woolwortha. Anglik po omacku dociera do wnęki kuchennej i