i bezruchu jaźni. Huineng nie krytykował medytacji jako takiej, krytykował <br>jedynie fałszywą medytację, będącą przywiązaniem do bezruchu. Świadczą <br>o tym pouczenia, które wygłosił na krótko przed śmiercią: &lt;q&gt;"Kiedy <br>odejdź, chcę byście [wy, moi uczniowie - A. K.] usiedli razem <br>&lt;page nr=115&gt;<br>w medytacji. Jeśli tylko będziecie wyciszeni i uspokojeni, bez ruchu i bez <br>bezruchu, bez narodzin i bez umierania, bez przychodzenia i bez odchodzenia, <br>bez oceniania, co jest dobre, a co złe, nie zostając ani nie udając <br>się nigdzie - wtedy odkryjecie najwyższą 'drogę' ".&lt;/&gt; <br>Huineng sformułował własną definicję pojęcia medytacji, zmieniając <br>znaczenie pojęcia zuochan (jap. zazen), tłumaczonego zazwyczaj jako <br>'siedząca medytacja'. Według niego zuo (jap