się z panem stało, gdyby nie Sebastian?<br>- Nie wiem, nie wiem - Kuryłło rozłożył ręce. - Być może zginąłbym tu z głodu i chłodu. Z początku wołałem o pomoc bardzo głośno i często, a potem ochrypłem i już tylko od czasu do czasu wzywałem pomocy.<br>- A wyleźć pan nie usiłował?<br>- Próbowałem. Lecz bezskutecznie. Niestety, nie jestem wygimnastykowany.<br>Zniknęła gdzieś jego pyszałkowatość i pewność siebie. Jego sprytne oczy miały teraz wyraz przestrachu.<br>Fryderyk, doktor i chłopcy poszli do ruin i również zajrzeli do dołu, w którym odkryłem pana Kuryłłę. Gdy wrócili, na ich twarzach malowała się podejrzliwość.<br>- Przecież z tego dołu nawet dziecko potrafiłoby