plebanią. Zostawiła rower u drzwi, zapukała z wrodzonym sobie tupetem. Po chwili w drzwiach ukazała się pani Anastazja, gospodyni proboszcza. Była to kobieta wysoka, koścista, niezwykle blada - tak blada, jak woskowa świeca. Ubrana od stóp do głów w czerń. przypominała raczej zakonnicę aniżeli osobę świecką.<br> - Dzień dobry pani - przywitała ją beztrosko Jola. - Mamusia zapytuje, czy jutro będzie śmietana?<br>Gospodyni zrobiła okrągłe oczy.<br> - Moja droga - rzekła szeptem - przecież mamusia była tutaj przed kwadransem po jajka. Twierdziła, że nie potrzebuje śmietany.<br>Jola nie zmieszała się. Chrząknęła tylko, jakby chciała przełknąć gorzką pigułkę, i fantazjowała bez zmrużenia powieki:<br> - Tak, ale właśnie pani Pilecka przyniosła