Można uznać, że z punktu widzenia biurokratów z Brukseli jest to pewien program minimum, którego spełnienie będzie równoznaczne z uznaniem państwa stowarzyszonego za poważnego kandydata na członka. Po prostu słusznie uznano, że w początkowej fazie pełna unifikacja organizacyjna i prawna nie jest ani potrzebna, ani realna. Z tego punktu widzenia "biała księga" to duże ułatwienie dla rządów tych wszystkich krajów Europy Środkowo-Wschodniej, które aspirują do pełnego członkostwa. Teraz droga do celu rysuje się już nieco wyraźniej. A że nadal wiedzie pod górę i nie wiadomo jak szybko uda się ją pokonać, to już zupełnie inna sprawa. Ostateczną wersję "białej księgi" mają