takim miejscu, jak ten nasz gmach szkolny, taka postawa obojętności i rezygnacji jest jedynie samoobroną przed histerią i poniekąd prowokowaniem losu; powiada się losowi: "Ach, ostatecznie wszystko mi jedno, co się tam dzieje i jak tam będzie". Trochę jak gracz na wyścigach konnych, który postawił na "Miss Dianę" i gdy bieg się rozpoczyna, wyciąga spokojnie gazetę i czyta ją mówiąc: "Nie przywiązuję wagi do tego biegu, postawiłem ot tak sobie, ale nic mi na tym nie zależy". Jednakowoż gdy owa "Miss Diana" przyjdzie pierwsza, już nie trzeba prowokować losu, podstępnie oszukanego obojętnością. Szczęśliwy gracz krzyczy: "Wygrała!" Rzuca na wiwat gazetę w